هر فردی که دارای کسب و کار اعم از شرکت، کارخانه، مغازه و... است طبق قانون باید مالیات خود را بپردازد. اما برخی افراد از این کار امتناع می کنند آنها هنگامی که باید مالیات بپردازند سعی می کنند به صورت متقلبانه از پرداختن آن خودداری کنند و در واقع از پرداخت مالیات فرار کرده که به آن فرار مالیاتی می گویند.
انواع تقلب در پرداخت مالیات
صاحبان کسب و کارها زمان دادن مالیات کسب و کار خود را متوقف می کنند، قیمت پرداخت را کمتر می نویسند، زمان ثبت در اداره مالیات نوع کسب و کار خود را تغییر می دهند تا بدین وسیله مالیات کمتری بپردازند. دادن رشوه به بازرس مالیات نیز یکی از جرائم مالیاتی است که عواقب سنگینی دارد.
در واقع این افراد می خواهند به هر ترفندی که شده است از دادن مالیات خودداری کنند ولی اداره مالیات بر کار آنها نظارت می کند و در زمان مقرر از صاحبان کسب و کار می خواهد که مالیات خود را در اسرع وقت بپردازند. اگر افراد هزینه مالیات را متقبل نشوند جریمه می شوند و چه بسا کسب و کار او متوقف شود و دیگر نتواند ادامه بدهد. پس مالیات ندادن جرائمی دارد که به خود شخص و کسب و کارش برمی گردد. بنابراین بهتر است در زمان مناسب خود مالیات را بپردازیم.
با توجه به مطالب گفته شده مشخص می شود که فرار مالیاتی چیست. بنابراین برای تعریف دقیق فرار مالیاتی می توان گفت:
هرگونه فعالیت و عملکرد صاحبان کسب و کار برای نپرداختن یا کمتر کردن مالیات انجام می دهند را فرار مالیاتی می گویند.
انواع فرار مالیاتی
انواع گوناگونی از فرار مالیاتی وجود دارد که در ذیل به بیان برخی موارد می پردازیم:
1- ساخت کد تقلبی اقتصادی:
صاحبان کسب و کارها برای نپرداختن مالیات به اداراه مالیات برای شغل خود کد جعلی می سازند. آنها با این ترفند از دادن مالیات امتناع می کنند.
2- ساختن دفتر ساختگی:
صاحبان کسب و کارها برای اینکه از پرداخت مالیات فرار کنند برای حساب و کتاب، درآمد، سود، زیان شرکت خود دفتری به صورت جعلی می سازند. آن را هنگام بازرسی ماموران مالیات تحویل می دهند.
3- معاملات تجاری خود را با نام دیگران انجام دادن:
صاحبان شرکت ها و کارخانه ها برای فرار از مالیات قرارداد و معاملات تجاری خود را با نام دیگران انجام می دهند و از ذکر نام خود امتناع می کنند.
4- استفاده از کارت بانکی دیگران:
صاحبان کسب و کارها از کارت بانکی خود در زمینه تجارت و کسب و کار استفاده نمی کنند. زیرا اگر استفاده کنند مشمول پرداخت مالیات خواهند شد. بنابراین آنها از این ترفند استفاده می کنند و کارت بانکی دیگران را برای کسب و کار انتخاب می کنند. اینگونه دیگر لازم نیست مالیات بپردازند.
5- دستکاری در کالاهای خریداری شده:
یکی از روش های ساده برای فریب دادن بازرس مالیات، دستکاری در قیمت محصولات است. آنها هنگام خرید کردن در برگه رسید خرید قیمت ها را پایین می نویسند. اما باید توجه کرد که بدون خط خوردگی باشد. زیرا که خط خوردگی خود در رسید نشان دهنده این است که در قیمت محصولات دستکاری شده است اگر بازرس خط خوردگی را ببیند گزارش می دهد. آنگاه اداره مالیات برای صاحبان تجارت مجازات هایی در نظر می گیرد.
6- انتقال کالاهای ارزان قیمت به جای محصولات گران قیمت:
صاحبان تجارت در شرکت خود برای اینکه مالیات ندهند. کالاهای ارزان قیمت را با کالاهای گران قیمت جابه جا می کنند. زمانی که بازرس مالیات آمد و کالاها را مشاهده کرد مالیات کمتری برای آنها می نویسد.
7- انجام قراردادهای ساختگی:
صاحبان کارخانه ها با انجام قراردادهای ساختگی درآمدهای غیر واقعی برای کسب و کار خود می نویسند. و درآمدهای واقعی خود را پنهان می کنند تا بازرسان مالیات مشاهده نکنند.
8- خود را معاف از مالیات نشان دهند:
صاحبان شرکت ها برای اجتناب کردن از هزینه مالیات فعالیت و کسب و کار خود را به گونه ای نمایش می دهند که از پرداخت مالیات معاف شوند.صاحبان مشاغل برای اینکه مالیات را نپردازند از راه های بالا استفاده می کنند.
در برخی موارد پیروز می شوند و از پرداخت مالیات خود را معاف می کنند اما گاهی اوقات زمانی که بازرس برای بازدید می آید اشتباهاتی مرتکب می شوند یا اینکه بازرس متوجه تغییراتی می شود آن زمان است که بازرس گزارش به اداره مالیات می دهد و اداره مالیات برخورد جدی می کند و آنها را مشمول جریمه های مالیاتی می کند. پس به طور یقین نمی توان گفت که همه این راهها برای فرار کردن از پرداخت مالیات مفید است.
.jpeg)
دلایل عدم پرداخت مالیات
در کشورهای دیگر بازرسان مالیات بر روی کسب و کارهای مختلف نظارت جدی دارند و صاحبان کسب و کارها موظف هستند مالیات بدهند. اگر مالیات کسب و کار خود را نپردازد طبق قانون آن کشورها جریمه های سنگینی مقرر شده است که فرد باید متحمل شود. با این نظارت جدی آنها سعی می کنند که در زمان مقرر مالیات خود را بپردازند و از کارهای متقلبانه برای فرار از مالیات خودداری کنند.
اما در ایران تنها درصد کمی از افراد به شکل قانونی کسب و کار خود را راه اندازی و فعالیت خود را شروع می کنند آنها به صورت صحیح مالیات می پردازند و هیچ گونه کار متقلبانه در این زمینه انجام نمی دهند، اما بیشتر افراد به صورت متقلبانه فعالیت می کنند در قانون ایران برای کسانی که مالیات نمی پردازند جریمه های سنگین قرار نمی دهند، بازرسان مالیات نظارت کمتری بر مشاغل دارند، صاحبان مشاغل به خاطر نظارت نکردن بازرسان، سعی می کنند به وسیله کارهای متقلبانه از دادن مالیات به هر نحوی فرار کنند.
برخی مشاغل هم این عقیده را دارند که اگر مالیات بپردازند موجب فقر اقتصادی آنها می شود زیرا اگر مالیات بپردازند درآمد آنها برای خودشان کم می شود و اینگونه فقیرتر می شوند و دوست ندارند درآمدی که کسب کرده اند به اداره مالیات بدهند.
آنها طرز فکری که در مورد پرداختن مالیات دارند علاوه بر فقیر شدن این است که این پول به دولت داده می شود، آنها دوست ندارند که این پول به دولت داده شود پس متوسل به هر راهی می شوند تا از دادن مالیات اجتناب کنند. در حالی که این باور اشتباه است، دولت این مالیات ها را برای آبادانی کشور استفاده می کند.
اما چون در ایران زیاد بر کار صاحبان کسب و کارها نظارت نمی شود صاحبان مشاغل سعی می کنند تا از پرداخت مالیات خودداری کنند بنابراین دولت باید نظارت جدی بر کسب و کارها داشته باشد.